Yetişkin, konuşmadan önce düşünendir. Sözünü, başkalarının duygularını hesaba katarak şekillendirendir. Ama bugünün dijital bireyi, “çocuk-özne”dir; anlık reaksiyonlarıyla tanınmak ister. Yetişkin olmanın estetik tarafı, duyguya biçim verme sanatıdır. Bu sanatın yokluğunda ise geriye yalnızca dağınık, bağlamsız, kontrolsüz bir duygular ve anlık dürtülerle üretilen eylemler kalır.