Bilmem hiç aklınıza geliyor mu? Kutlanan özel günler bir işe yarıyor mu? Ticari getirim dışında… 14 Şubat Sevgililer Günü, 8 Mart Kadınlar Günü, Mayıs’ın ikinci haftası Anneler Günü yılda bir kere olsun kutlamaya çalıştığımız bu günler kadına şiddeti azaltıyor mu? Kadın cinayetlerini bitiriyor mu? Annesini sevenler, eşine değer verenler zaten yılın her günü değerini bilip önem veriyordur. Yılda bir gün kutlamak yetmez bence.
Yine bir Anneler Günü kutlandı. Çiçeklerle, hediyelerle ihmal ettiğimiz sevgiyi, değeri annelerimize göstermeye çalıştık. Televizyonlarda, basında annelerimizi yere göğe koyamadık. Yanında olamayanlar telefonla, mesajlarla gönüllerini almaya çalıştılar annelerinin.
Hayat anne ile başlar, bizim hayatımızı da başlatan bir annedir. Doğuran, bakımını üslenen büyüten, şefkati ile sevgisi ile sığındığımız en güvenilir liman, sadece doğuranlar annedir demek doğru olmaz. Doğurmadığı halde bağrına basıp büyüten kadınlar da annedir.
Anneler Gününü dünyanın dört bir yanında milyonlarca insanın annelerine duyduğu sevgi ve saygıyı ifade ettiği özel bir gün. Bazı özel günler kutlanırken; “yabancıların gelenekleri, adetleri” diye kutlamak istemeyenler Anneler Günü’nün kutlanmasına pek ses çıkarmazlar. Oysa Amerika Birleşik Devletleri ilk defa 1908 yılında kutlanan Anneler Günü Anna Jarvis isimli bir kadının annesini anmak için başlattığı bir etkinlikle ortaya çıkmıştır.
Anna Jarvis, 1905 yılında vefat eden annesinin anısını yaşatmak ve annelere olan sevgiyi topluma yaygınlaştırmak amacıyla çaba göstermiş, 1914 yılında ABD Başkanı Woodrow Wilson, Anneler Günü’nü her yıl mayıs ayının ikinci Pazar günü olarak ilan etti.
Böylece Anneler Günü yalnızca kişisel bir anma günü olmaktan çıkıp ulusal ve ardından da uluslararası bir kutlamaya dönüştü. Aslında Anneler Günü’nün kökeni modern çağdan daha eskilere, Antik Yunan ve oma dönemlerine kadar uzandığı bilinmekte. Antik Yunan’da tanrıların annesi olarak kabul edilen Rhea adına ilkbaharda düzenlenen törenlerde anneler onurlandırılırmış.
Roma İmparatorluğu’nda ise “Hilaria” isimli festivallerde, anneler için şenlikler düzenlenirdi. Hristiyanlık etkisinin arttığı Orta Çağ Avrupa’sında da “Ana Kiliseye döndürülerek geçirilen dördüncü Pazar günleri, sembolik olarak anneleri onurlandırmak için kutlanırdı.
Türkiye’de ilk Anneler Günü 1955 yılında Türk Kadınlar Birliğinin girişimi ile kutlanmaya başlandı. Nene Hatun yılın annesi seçildi. Resmen kabul edilişi 1956’da oldu. O yıl Anneler Günü’nün kabulü hatırası olarak P.T.T. İdaresi en büyük Türk annesi Zübeyde Hanım’ın resmi bulunan iki pul çıkarttı.
Mustafa Kemal Atatürk’ün annesi Zübeyde Hanım ve daha saymakla bitmeyen nice yiğit Anadolu kadını, tarihine kahramanlığıyla, cesaretiyle, fedakârlığıyla yazdırmıştır. Bu kadınlar bizim analarımız, örnek aldığımız bizim kadınlarımız…
Atatürk; “Kadının en büyük görevi analıktır. İlk eğitim verilen yerin ana kucağı olduğu düşünülürse bu görevin önemi yeterince anlaşılır. Ulusumuz, güçlü bir ulus olmaya azmetmiştir. Bugünün gereklerinden biri de kadınlarımızın her bakımdan yükselmelerini sağlamaktır. Bundan dolayı kadınlarımız da bilgin, fen bilgini de olacaklar ve erkeklerin geçtikleri bütün öğrenim derecelerinden geçeceklerdir. Sonra, kadınlar toplum hayatında erkeklerle beraber yürüyerek, birbirinin yardımcısı ve desteği olacaklardır.”
“Hiç unutulmayacak yüz, anne yüzüdür” diyen Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v), anne babasını kaybederek yetim bir çocuk olarak büyümüştür. Anne hakkının ödenemeyecek kadar yüksek bir vebal olduğunu sık sık vurgulamıştır. Bu da İslam dininde annenin yüksek bir mertebesi olduğunu kanıtlamaktadır. Annelik hamilelikle birlikte başlamaktadır. Dokuz ay devam eden zor yolculuğun ardından anne ve bebek arasında ayrılmaz bağ oluşmaktadır. Çocuğunun her türlü ihtiyacını karşılayan annenin kutsallığı da buradan gelmektedir. Koşulsuz bakar, büyütür, uykusuzluk çeker, çocuğun hastalığında, eğitiminde, yaşam yolculuğunda daima yanında olmaktadır.
Hayatı boyunca çocuğu için her türlü fedakârlığı yapan anneye öf bile denmemesi gerektiği ifade edilmektedir. Hz. Muhammed çok küçük yaşlarda anne hasretiyle büyüdüğünden annenin nasıl kıymetli bir varlık olduğunu anlatmıştır.
Peygamber Efendimizin anne ile ilgili sözleri etkileyicidir. Anne için ne yapılırsa yapılsın hakkının ödenemeyeceğini vurgulamaktadır. Bunlardan; “Cennet annelerine ayakları altındadır. “ Sözü gündelik yaşamda sıklıkla kullanılmaktadır.
Cihat sadece İslam adına savaşmak değildir. Ana- babaya bakıp ihtiyaçlarını karşılamakta bir cihattır. Cihat sözcüğünün Türkçe anlamı ise çalışmak, emek vermek şeklinde ifade edilmektedir. Bu nedenle vatan uğruna savaşmak demek, cihat kelimesini anlamlandırmaya yetmeyecektir. Anne babaya saygı ve ilgi göstermenin de bir cihat olduğunu vurgulamaktadır. Ayrıca anne ile ilgili Kur’an ayetleri de bulunmaktadır. Bunlar arasında;
Lokman Suresinde 14. Ayet; Rab olarak, nice zorluklara katlanarak kendisini taşıyan anneye iyi davranmasını emrettik. Anne babaya iyilik edip Allah’tan başkasına kulluk edilmemesi önerilmektedir. Lokman suresinin sıklıkla okunarak önce Allah sonra ana-babaya minnet duyulması önerilmektedir.
İsra Suresinde 23. Ayet; Anne- baban yanında yaşlanırsa öf bile deme, gönüllerini okşayıcı sözler söyle. Rabbin, kendisinden başkasına kulluk etmeyeceğini ana-babaya iyi davranılması gerektiğini emretmektedir.
Anneler hakkında söylenen hadisler ve Kur’an ayetleri herkes tarafından bilinmesi gerekmektedir. Annelik yüce bir mertebedir. Anne, önce karnında taşıdığı çocuğunu doğduktan sonra da kalbine taşımaya devam etmektedir. Hastalıkta, sağlıkta, başarıda, üzüntüde asla pes etmeden kale gibi durmaktadır.
Mevlana Celaleddin Rumi; “Anne hakkına dikkat et! Onu başına taç et! Zira anneler doğum sancısı çekmeselerdi, çocuklarda dünyaya gelmeye yol bulamazlardı. “
Emile Zola; “Hiçbir süs ve makyaj bir kadını analık sevgisi kadar güzelleştiremez. “
Napoleon Bonaparte; “Bana iyi analar veriniz, size iyi vatandaşlar vereyim”
Victor Hugo; “Kadınlar zayıftır; ama analar kuvvetlidir.”
Wolfgang Van Goethe; “ Hiç kimse kollarında bir çocuk tutan anne kadar muhterem ve birkaç çocuk arasındaki bir anne kadar saygı değer değildir.”
Jean J. Rousseau: Şefkatin en büyük amili analardır. Hayatımdaki bütün hatalarım ana terbiyesi görmeyişimden ileri gelmiştir.”
Honore De Balzac: bir anne yüreği, dibinde her zaman af bulunan bir uçurumdur. “
Peter de Vries: Beşik sallayan eller, dünyayı yerinden oynatacak bir gücü simgeler.”
Benim ilk defa kutladığım Anneler Günü, ilkokul üçüncü sınıfa giderken, çok iyi hatırlıyorum. Çünkü Hayat Bilgisi dersinde Anneler Günü konusunu işlemiş hatta bir de şiir ezberlemiştik. Annemin de ilk defa Anneler Gününü ben kutlamış oldum. O gün heyecanım dorukta… Mahallemizde tuhafiye dükkânı var, annemin hesabına yazdırarak anneme hediye aldım. Annemin tarzı olmayan küpe ve şifon eşarp… Sevgimi belli etmekten çok hediyelere sevineceğini düşünüyordum. Hâlbuki annem duygulandı ağladı. Sonraki yıllarda kardeşlerimle beraber kutlamaya başladık. Hediyeler yine annemin hesabından tuhafiye dükkânından alınıyordu.
Son kez geçen yıl kutladım annemin Anneler Günü’nü. Telefonumu beklediğini biliyordum. Bazı yıllar yanında oluyordum sürpriz yapıp ama her zaman değil. Bu yıl ise içimde buruk bir acı ile sarılamadan, telefon edemeden, sesini duyamadan kutlayacaktım eski yılları anarak. Telefonumu beklemiyordu artık, yolumu da gözlemiyor.
Başta şehit anneleri olmak üzere bütün annelerin Anneler Günü kutlu olsun. Vefat eden annelerimize de Allah rahmet eylesin mekânları cennet olsun duası ile…