Derleyen: Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Hira Ratan Manek, 12 Eylül 1937’de Hindistan’ın Bodhavad Kasabası’nda doğdu ve çocukluğunu Kerala eyaletinin Kozhikode şehrinde geçirdi. Manek, Kerala Üniversitesi’nde makine mühendisliği eğitimi aldı. Mezuniyetinin ardından ailesinin denizcilik ve baharat ticaretiyle uğraştığı işlerde çalıştı ve 1992 yılında emekli olana kadar bu sektörde faaliyet gösterdi.Hira Ratan Manek (diğer adıyla Hirachand), 1992’den beri yemek yemeyi sevmemeye başladı. 1962 yılında, 25 yaşındayken, Hintli bir Yogi ile tanıştı ve onun aracılığıyla güneşe bakma pratiğine başladı. Bu deneyim, Manek’in güneş enerjisiyle beslenme konusundaki ilgisini derinleştirdi ve onu farklı kültürlerdeki benzer uygulamaları araştırmaya yönlendirdi.1995 yılında Himalayalara hacca gitti ve dönüşünde tamamen yemek yemeyi bıraktı.Eşi Vimla, “Her akşam bir saat boyunca gözünü kırpmadan güneşe bakıyor. Bu onun ana yemeği. Ara sıra kahve, çay veya başka bir sıvı tüketiyor” dedi.
HER GÜN 45 DAKİKAYA YAKIN GÜNEŞE BAKIYORDU
Hindistanlı mühendis Hira Ratan Manek, 1995 yılından bu yana sadece güneş ışığını “besin” olarak alarak yaşamını sürdürdüğünü iddia etti. “Güneş seyri” adı verilen bu uygulama, dünya çapında hem hayranlık hem de şüpheyle karşılandı. Bilimsel çevrelerde tartışılan bu yaşam tarzı, insan bedeninin sınırlarını ve potansiyelini sorgulatan sıra dışı bir deney olarak değerlendirildi. Manek’e göre yöntem, güneşin doğduğu ve battığı saatlerde, zararlı ultraviyole ışınlarının en düşük olduğu zamanlarda, çıplak ayakla toprak üzerinde durup doğrudan güneşe bakmakla başlıyor. İlk gün 10 saniye olan bu süre, her gün 10 saniye artırılarak 45 dakikaya kadar çıkarılıyor.
411 GÜN ORUÇ TUTUP SADECE SU TÜKETTİ AMA…
Manek, bilimsel keşfinin geçerliliğini kanıtlamak için, sadece güneş enerjisi ve su ile, çeşitli bilim ve tıp ekiplerinin kontrolü ve gözlemi kapsamlı bir oruç tuttu. İlk gözetimli orucunu 1995-1996’da, sadece güneş ışığı enerjisi ve suyla yaşayarak, Hindistan’ın Calicut kentinde 211 gün boyunca tuttu. Daha sonra 2000-2001’de, uluslararası doktorlardan oluşan bir ekibin sürekli gözetimi altında 411 gün oruç tuttu. Ayrıca, Thomas Jefferson Hastanesi’ndeki bir nörolog ekibi tarafından 130 gün boyunca incelendi. Beyin ve epifiz bezi konusunda önde gelen otoritelerin liderliğindeki bu tıp bilimi ekibi, Manek’in beynindeki gri hücrelerin yenilendiğini buldu.
Fotoğraflarda nöronların aktif olduğu ve ölmediği bildirildi. Dahası, epifiz bezi genişliyor ve küçülmüyordu, bu genellikle 50’Lİ yaşların ortasından sonra olan bir şeydir ve maksimum ortalama boyutu yaklaşık 6 x 6 mm’dir ancak Manek için 8 x 11 mm olarak ölçüldü. Güneş ışığını almanın bu yönteminin her türlü psikosomatik, zihinsel ve fiziksel hastalığı iyileştirdiği ve hafıza gücünü ve zihinsel kuvveti artırdığı da kabul edilmekte. Ancak bazı kaynaklar, Manek’in nadiren limonlu su, çay veya süt gibi sıvıları da tükettiğini de belirtiyor. Güneşle beslenme öncesi dönemde, normal bir Hintli ve vejetaryen beslenme düzenine sahipti. Pirinç, sebzeler, baklagiller gibi klasik vejetaryen Hindistan mutfağı öğelerini tüketiyordu. Et veya hayvansal ürünler tüketmiyordu. Bazı röportajlarında, uzun yolculuklar veya halkla etkinlik dönemlerinde “gönül rahatlığıyla az miktarda katı gıda tükettiğini” ancak bunun bir zorunluluk olmadığını dile getirmişti.
Alıntı Metni
Hira Ratan Manek güneçe bakıyor.
KALICI HASAR YARATIYOR, DOKTORLAR DOĞRULADI
Bu uygulamayı benimseyenlere, sağlık uzmanları ciddi uyarılarda bulunuyor. Özellikle doğrudan güneşe bakmanın retina üzerinde kalıcı hasarlara neden olabileceği biliniyor. Göz doktorları, bu tür bir uygulamaya başlamadan önce profesyonel görüş alınması gerektiğini vurguluyor. Öyle ki 35 yıl boyunca her sabah 10 dakika boyunca güneşe bakan bir adama uzmanlar, güneş retinopatisi teşhisi koydu. Bu durum çoğunlukla insanların güneş tutulmasını izlemeye çalışmasıyla tetikleniyor. Doktorlar başlangıçta hastanın görme yetisinin giderek kötüleşmesinin nedeninin yüksek tansiyon olabileceğini düşündüler. Hastanın bulanık görüşünün bu hastalığın bir işareti olabileceğinden şüphelendiler ve hastaya sorular sorularak teşhis doğrulandı.
Alıntı Metni