Gündeme bomba gibi düştü. Orta Asya Birliği yani Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan devletleri imzacısı olduğu ve bağlılık taahhüdünde bulunduğu Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi kararına göre, bu ülkeler Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni tanımayacak; adanın tamamı üzerinde yalnızca Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’ni “tek meşru hükümet” olarak kabul edecekler.
Bir türlü bizi içlerine almayan şimdi de çok meraklısı olmadığımız Avrupa Birliği, Orta Asya için 12 milyar euroluk yatırım paketi açıklamıştı ve ardından Türkiye’yi Kıbrıs’ta “işgalci güç” ilan etti. Türk Cumhuriyetleri de duygusal nedenlerle (avro) bu işe alet etti.
Türk Cumhuriyetler yönünden Kıbrıs’la ilgili kararı alanlar elbette ki yönetimleri . Halklarının böyle düşünmediklerine inanıyorum. Bu kararı onlar da ciddi biçimde sorgulayacaklardır. Hatırlarsınız geçtiğimiz aylarda da Tacikistan; kadınların başörtü takmasını, erkeklerin de sakal bırakmasını yasaklamıştı. Üstüne üstlük dini bayramları kutlamaları da yasaklanmıştı.
Ortadoğu’da ve Orta Asya’da çok büyük oyunlar oynanıyor. Zannımca Suriye’de istediğini alamayan İsrail Kıbrıs’ta oyun oynuyor. Şimdiye kadar gündeme bile gelmemişken siz Kıbrıs’ taki başörtüsü mevzusunun kendiliğinden mi çıktığını sanıyorsunuz? Bu işin diğer yanı ama etki ajanları her yerdeler.
Karıştırmayacakları ülke yok, bu konularda çok mahirler. Nasıl oluyor diye düşünmek gerekir. İngiliz, Fransız gibi.. Avrupalılar (etki ajanları) gittikleri yerleri karıştırmakta uzmanlarken, Avrupalı Yahudiler bu Avrupalı Hristiyanlardan daha mı az yetenekliler?
Orta Asya gerçeğine gelirsek, bahsi geçen ülkelerde hala Rus etkisi çok fazladır. Suriye politikamızın Rusya’yı da rahatsız ettiği son derece açıktır. Aldıkları bu kararda Rusya etkisinin ciddi oranda etkili olduğunu düşünüyorum.
Diğer yandan, bazı devletlerin ve yöneticilerinin baktığı sadece ülkeye para girişidir. Bu durum bahsi geçen ülkeler için de böyledir.
Anlayacağınız iş yine bize düşüyor. Türkiye Türk’ü, Orta Asya’ dan göçerken gösterdiği çaba, ekonomik mücadele ve zamanla vermiş olduğu ekonomik becerisini gene gösterecek, vatandaşlar olarak çok çalışıp, ülkesini milletini, devletini kalkındıracak, devletimiz ise ekonomik olarak AB yi, A.B.D. yi geçecek ki o zaman o devletler de bizim istediğimiz yönde hareket etsin.
Yadırgadınız belki ama yapılacak şey bu. Devletler muvazenesinde güce bakılıyor artık özellikle de ekonomik güce.
Velhasılı bu kararı alanlar bu Türki Cumhuriyetlerin yöneticileri, halkları değil. Zamanı geldiğinde onlar yolcu halk hancı. Halkları yine kardeşimiz ama bu kararı alan yöneticilerinin kararlarını asla tasvip etmediğimizi ve kabul etmediğimizi ifade ederek yazıma son veriyorum. Daha güzel gelişmeleri görmek ümidiyle..
Lokman ÖZKUL Araştırmacı- Yazar